New Orleans

Zaterdag 12 maart.
We hebben krokodil gegeten en het was heerlijk.
New Orleans is de stad van de moerassen en de Jazz.
Natuurlijk zijn we de eerste dag naar het beroemde French Quarter gefietst.
Het was nog best een eind en het is een geluk, dat Wil nog steeds goed kaart kan lezen en richting aan kan houden, anders waren we nooit meer thuis gekomen.
We zijn zowat de enige fietsers in heel New Orleans en fietsen langs snelwegen en door achterbuurten of het zo hoort. Het French Quarter was echt leuk, veel winkeltjes en kroegjes en veel muziek, we hebben daar geluncht met broodje krokodil, echt lekker.
We zijn de French Market over geweest en hebben de kathedraal bekeken en toen we moe werden hebben we de Streetcar genomen en zijn een heel eind door de stad wezen toeren. Af en toe stapten we uit om een eindje te lopen en al met al hebben we die eerste dag al heel wat van de stad gezien. Thuis gekomen zitten we dan doorgaans met een biertje en wat pinda’s nog een beetje in de zon uit te rusten en wat na te genieten. Daarna koken we op ons gemak wat lekkers, zetten een muziekje op, eten, lezen wat of doen een spelletje en duiken vervolgens niet te laat ons lekkere bed in want morgen wacht een nieuwe spannende dag!
Het leek ons leuk om de Mississippi naar het zuiden te volgen om haar in zee uit te zien stromen en volgens de kaart liep er een weg pal langs de rivier. Dus gingen we op pad.
Helaas viel dat wat tegen, er zat een dijk naast de rivier en heel veel olieraffinaderijen, daarom hebben we op een gegeven moment maar een veer over de rivier genomen en zijn aan de andere kant terug gereden. Het landschap is moerassig, met af en toe weilanden met koeien, niet zo heel spectaculair1 Wel reden we op een gegeven moment naast een luchtmachtbasis en kwam er opeens een Stealthvliegtuig rechtstandig naar beneden. We hadden dat nog nooit gezien, dus heel bijzonder.
Daarna zijn we gaan fietsen, langs de Mississippi en door Garden kwartier, een wijk van New Orleans met een heel andere uitstraling dan het French Quarter, maar ook leuk en levendig en met heel veel grote oude huizen met prachtige bomen.
Al fietsend naar huis kom je dan ook door arme wijken en dan zie je nog steeds hoe de storm Catrina hier heeft huisgehouden.
Als je de mensen die hier wonen erover spreekt en dat is overal hier aan de kust van Mexico zo, dan vertellen ze je, dat het de ergste orkaan is die ze ooit in hun leven hebben meegemaakt.
Het water steeg, zelfs in de moerassen, die hier kilometers landinwaarts lopen, 6 meter en de wind vernielde alles wat 5 mile van de kust lag.
Als je ziet, dat de huizen zonder enige bescherming pal aan zee liggen en vooral die van arme mensen lijken erg op ons chalet op Texel, kun je je de ravage wel voorstellen.
De huizen van de rijkere mensen zijn stormbestendig gebouwd en aan zee vaak op hoge palen die soms wel 10 meter in de grond staan, zodat wind en water er onder door kunnen. Bovendien zijn hun veranda’s ook op zo’n 5 meter hoogte, dan hebben ze minder last van muggen. Die vliegen doorgaans niet hoger dan een meter of 3 heb ik me laten vertellen.
Veel mensen hebben hun huis wel verzekerd, maar de inboedel niet en zijn dan alles kwijt.
De storm heeft een geweldige invloed gehad op het hele gebied.
Voordeel is natuurlijk wel dat heel wat krotten weggespoeld zijn en er heel veel nieuwe huizen staan.
New Orleans was in 18e en 19e eeuw de 4e stad van Amerika, met een enorme haven en veel handel en scheepvaart op de Mississippi.
Toen het spoor aangelegd werd en ook de wegen talrijker en beter werden en het vrachtwagen vervoer op gang kwam raakte New Orleans wat in verval en dat is de reden dat hier in 100 jaar niet zo vreselijk veel veranderd is en plaats heeft moeten maken voor grote kantoren en wolkenkrabbers, zoals in de meeste Amerikaanse steden wel het geval is. Het is een leuke ouderwetse stad, waar heel veel te zien en te horen is.
Vandaag, zaterdag alweer hebben we een boottocht door de moerassen gemaakt. Heel bijzonder is dat. Zo heb ik me altijd het oerwoud voorgesteld. Je vaart door uitgestrekte bossen en er is eigenlijk geen oever. Alle bomen staan in het water, met wortels tot wel 6 meter diep en een heel uitgebreid wortelstelsel om rechtop te kunnen blijven staan. Overal zijn planten en bloemen, irissen en lelies, er zijn slangen en vogels en natuurlijk ook krokodillen, maar die hebben we helaas niet gezien.
Het was eigenlijk nog een beetje te koud voor de krokodillen, die worden pas actief als de temperatuur boven de 30 C komt en hoewel het heerlijk weer was, was het nog te koud voor hen. We hebben wel heel veel geleerd over krokodillen en krokodillenfarms, die hier heel veel voorkomen. Leuk en interessant.
Het kostte ons heel veel tijd om op zaterdagmiddag New Orleans binnen te komen, dus zijn we de rest van de dag lekker thuis gebleven om wat kleine klusjes te doen en eens uitgebreid en lekker te koken, mais ( die is hier zalig) en een tonijnsalade, met zo’n heerlijke rode grapefruit van de farmshop toe. Kopje koffie na en helemaal tevreden zit ik hier nou even onze wederwaardigheden op de computer te zetten.
Jullie slapen allemaal allang in Holland, 7 uur tijdsverschil is een hele tijd!
Morgen gaan we een plantage bezoeken en maandag rijden we naar Natchez, langs een historische route langs de Mississippi. Er is daar een festival, met mensen in historische kleding en concerten van muziek van vroeger tot nu en dat lijkt ons wel leuk.
Dinsdag ben ik jarig en dan is er zo’n concert waar ik heel graag heen wil, ik hoop dat het lukt. Tot nu toe is de reis heerlijk en aan alle kanten de moeite waard, het is geweldig dit allemaal te kunnen doen.