Yosemite NP, Californië - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Wil en Emmy Verver - WaarBenJij.nu Yosemite NP, Californië - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Wil en Emmy Verver - WaarBenJij.nu

Yosemite NP, Californië

Door: wilenemmy

Blijf op de hoogte en volg Wil en Emmy

19 Mei 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Columbia
Californië 18 mei

Zondag 15 mei vertrokken van het Kaweah Lake richting Yosemite Park.
We belanden uiteindelijk in Oakhurst, niet ver van de zuidelijke ingang van het Park.
De weersvoorspelling was niet zo best, maar toen we maandagmorgen wakker werden was de lucht zo prachtig blauw boven de hoge rotspieken, dat we vlug onze spullen bij elkaar gepakt hebben en erheen zijn gereden. Allereerst zijn we naar Maripose Grove of Giant Sequoias gegaan, waar we een korte wandeling door de sneeuw hebben gemaakt naar een enorme oude Giant Sequoia.
Het zijn een soort coniferen en ze groeien elk jaar zoveel, dat het een boom van 20 m3 zou kunnen vormen. Deze oude boom doet dat al meer dan 2000 jaar. Er zijn wel speciale condities voor nodig: veel water, ruimte, matig warme zomers en niet te koude winters.
Ze wortelen niet diep, deze bomen, omdat ze op rots staan, maar hun wortels kunnen zich wel 30 meter naar alle kanten uitstrekken. Hun bast beschermd ze tegen vuur en ze produceren een stof, die hen beschermd tegen insecten. Ze worden niet ziek, de enige manier waarop ze sterven is ondermijning van hun wortels, bv door een beek, dan vallen ze op den duur om.
Maar zelfs dan kunnen ze nog eeuwen blijven liggen, vuur trotserend en imponerend.
In de jaren 20 van de vorige eeuw was dit park een vakantie oord voor de rijken. De hotels, stations en huisjes die er staan zijn allemaal nog uit die tijd. Er is toen vanwege het geld veel vernield in het Park. Zo hebben ze uit verscheidende bomen domweg een poort uitgezaagd in de stam, waar auto’s doorheen konden rijden, zie je dat gebeuren bij de piramides!
We hebben er nog een bekeken en zijn eronder doorgelopen en het pleit voor de boom, dat hij het overleefd heeft.
Daarna zijn we via Wawona naar Yosemite Valley gereden. Een schitterende weg met prachtige vergezichten en enorme rotspartijen, zoals de El Capitan en de Cathedral.
Nu het voorjaar is zijn de diverse watervallen op z’n mooist. Van enorme hoogtes komen brullende watermassa’s naar beneden en je kunt er niet in de buurt komen, als je tenminste niet kletsnat wilt worden, zo stuift het water als het neerkomt.
We hebben een nagebouwd indianen dorp bezocht en in het visitor center een prachtige film bekeken en toen om een uur of 3 de lucht erg donker werd zijn we naar huis gereden.
Voor we daar waren regende het al en dat bleef het doen, wel zo’n 36 uur achter elkaar.
We zijn nog een dagje in Oakhurst gebleven, hebben wat schoongemaakt, de auto van ladingen zand ontdaan en zijn s’middags naar een mooie galerie geweest.
Lekker gedoucht en heerlijk gegeten, daarna nog een spelletje Carcassonne gedaan (Wil wordt daar erg goed in) en daarna ons lekkere warme bed in.
Vandaag zijn we over de historische goudzoekers route Hwy 49, via Jamestown, waar de film Back to the Future is opgenomen, naar Columbia gereden. Columbia is een museumdorp, er zijn allerlei oude winkels, bars en hotels en de mensen daar lopen allemaal in kleding van 1850 rond.
Natuurlijk kwamen we aan de praat met een leuke mevrouw in een van de winkels. Ze had geschiedenis gestudeerd en vertelde ons een heleboel over het ontstaan van Californië. Ze was zo enthousiast dat we een heel college hebben gehad van vast wel 3 kwartier, echt heel interessant!
Morgen reizen we naar Ken in Sacramento, we zijn heel benieuwd en hebben er erg veel zin in.

Ik wil ook nog een stukje schrijven over dingen, die niet zo de prioriteit hebben, maar ons leven hier wel plezierig maken.
Allereerst onze donzen slaapzak, een aanrader van Ed en Corien. Wat hebben we daar al een plezier van gehad. De nachten zijn hier afwisselend warm en koud en vaak weet je niet wat het gaat worden als je gaat slapen. Met de slaapzak op je voeteneind is dat ook geen probleem en dankzij die slaapzak hebben we het nog geen nacht koud gehad.
Dan onze rol Ductape, aangeraden door Loek. Nou je had helemaal gelijk Loek, we hebben hem gebruikt om de caravanspiegel aan de auto te bevestigen, de fiets aan de fietsendrager te plakken, de onderdeur aan de bovendeur te plakken en ga zo maar door. Je kunt hier geen onderdelen van Europese spullen krijgen en ductape blijkt steeds weer een prima oplossing!
Verder zijn we uiterst gelukkig met de toiletten hier! Bij elk parkeerterrein is hier een toilet, of je nou bij de zoutvlaktes van Death Valley staat of op een top van 3000 meter in de Brice Canyon, altijd is daar een brandschoon toilet en ik heb nog nooit meegemaakt dat er geen toiletpapier was! Kom daar eens om in Nederland, het is om je dood te schamen om daar Amerikanen te ontvangen toch!
Amerikanen zijn een proper volk, winkels en campings zijn altijd schoon. De badkamers zijn doorgaans nogal gedateerd omdat de mensen in die grote fifthweels hun eigen badkamers hebben, maar ze zijn altijd brandschoon en de douches zijn prima. Vaak zijn wij de enige die ze gebruiken.
De laundry’s op de campings zijn ook fijn. Er zijn vaak meerdere machines, industriële, die heel snel en schoon wassen. Een was duurt ongeveer 20 minuten en de droger 30 tot 45 minuten. Je bent er nauwelijks tijd aan kwijt en het kost je hooguit 2 tot 3 dollar samen.
We vinden het ook heerlijk om zoveel buiten te zijn. Gewoon s’avonds aan het water zitten of naar de zonsondergang boven de bergen kijken.
Aan het Kaweahmeer hadden we een konijnen familie naast ons. De kleintjes mochten s’avonds onder het toeziend oog van moe buiten spelen. Ze renden achter elkaar aan, om bosjes heen, rolden zich op hun rug en sprongen in de lucht, geweldig! Vanavond kwamen we op ons loopje 3 reeën tegen. Ze bleven staan tot we zo’n 10 meter van ze af waren, sprongen toen de bosjes in en bleven vervolgens door de bosjes naar ons gluren om te zien wat wij zouden doen. We zien ook talloze vogels baltsen en zingen en met elkaar flirten. Ze hebben alleen maar oog voor elkaar en zien ons helemaal niet. En altijd als je de caravan uitstapt is daar de geur van een vuurtje, ergens in de omgeving gestookt, wat zo echt hoort bij een vakantie in de bergen.
Kortom veel fijne dingen, waar we echt van genieten.

  • 19 Mei 2011 - 19:15

    Esther:

    Grappig die sneeuw... Imponerende natuur hoor, zal straks wel weer tegenvallen, wandelen bij de rode loper...
    Dikke kus, Esther

  • 23 Mei 2011 - 10:11

    Nienke:

    Ik vind het steeds weer heel bijzonder om jullie reisverslagen te lezen, ik beleef het , op afstand, een beetje mee en het geeft mij ook een andere kijk op Amerika.
    Groetjes, Nienke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Wil en Emmy

Wij zijn Wil en Emmy Verver. In 2010 beiden met de Vut gegaan als respectievelijk fysiotherapeut en lerares. Wij willen vanaf februari 2011 een reis door Noord-Amerika maken, waarbij we onze eigen auto en caravan meenemen. We starten in Florida en maken grofweg een grote cirkel met de zon mee, waarbij we proberen veel nationale parken te bezoeken o.a. in Texas, New Mexico, Utah, Colorado, California, Brits Columbia, Alaska, Yukon, Alberta, Wyoming en dan wegens familiebezoek via Toronto (Ontario) en Bangor (Maine). In november 2011 hopen we weer thuis te zijn. Via deze website willen we graag contact houden met familie en vrienden.

Actief sinds 29 Sept. 2010
Verslag gelezen: 343
Totaal aantal bezoekers 124125

Voorgaande reizen:

19 Februari 2011 - 01 November 2011

Noord Amerika 2011

Landen bezocht: