Quesnel, BC

108 Mile Ranch, 16 juni
Het is een waterig zonnetje en 13 graden als we in Lillooet opstaan. We sliepen prima naast de Fraser River, die een constant geraas op de achtergrond verzorgt. We hebben geen haast en gaan een stukje wandelen naar de Old Bridge, een heel ouderwetse suspension bridge, die ongeveer 80 meter rivier overbrugt. Aan de andere kant treffen we een oudere man, die een gepensioneerde boer blijkt te zijn. Hij weet heel veel van deze omgeving en we steken er veel van op. Intussen is Emmy in haar element door te spelen met zijn hond (stokken weggooien, die in 20 seconden weer keurig voor de voeten teruggebracht worden, heel bekend allemaal). Na deze onverwachte en plezierige ontmoeting lopen we weer terug naar de camping met 4 dikke uien, die we van de man kregen. Op de camping zien we nog niets van de beheerder en we weten dus niet hoe we de 11 dollar kampeergeld moeten betalen. We stoppen het maar in een envelop en plakken het met een stukje Ductape (altijd handig) op de deur van de receptie.
De route loopt tot aan Pavilion langs de Fraser River, die hier in een breed dal stroomt met hoge bergen aan weerszijden met in het dal grote weiden met koeien en paarden. In Pavilion verlaten we het dal via de 99 naar Hat Creek Ranch en dan links af op de Cariboo Hwy richting Williams Lake. De bergen worden langzamerhand lager en ronder. Het doet hier denken aan Noord Engeland, een vredig landschap en door de mooie, brede 4-baansweg is het hier prachtig en ontspannen rijden. We doen boodschappen in 100 Mile House, een stad in het midden van helemaal niks, maar met alle winkels die je nodig hebt. Op de camping even verderop in 108 Mile Ranch vinden we een mooi plekje maar wel (voor de eerste keer) met mosquito’s. Dus deuren dicht, horren gebruiken en insmeren met Deet.

108 Mile Ranch, 17 juni
De camping ligt langs de highway en de hele nacht raasde het (vooral vracht-)verkeer door. We ontbijten met bagels met rozijnen en kaneel, die we op het gasstel met een ingenieus apparaatje roosteren. Heerlijk met abrikozenjam of honing (we hebben van Caroline een heerlijke pot honing gekregen). In de buurt is een mooi meer, waar we langs lopen. Lekker weer en het is fijn weer eens op een horizontale weg te lopen. We bezoeken onderweg een interessant museum over de goldrushtijd aan het eind van de 18e eeuw. De mogelijkheid om goud te vinden trok gelukzoekers vanuit de hele wereld en van allerlei kaliber. Van hardwerkende eerlijke mensen tot pure criminelen, die er niet voor terugdeinsden de goudopbrengst van anderen te stelen. Het romantische beeld, dat ik had van de goldrush behoeft een grondige revisie. Op de camping stoken we nog een lekker vuurtje (ook om de mosquito’s op een afstand te houden). Van de buurman leren we de beste manier om te barbecueën (vooral rundvlees, dikke stukken met vetrandjes, 10 minuten flink heet roosteren aan beide kanten. Kip en varkensvlees doen ze hier niet zo aan). Barbecueën is een men’s job. Daar drink je flink bier bij. Dat gaan we onthouden.

Quesnel, zaterdag 18 juni
Het miezert als we opstaan. We pakken snel op en verbazen ons erover, dat we hierin zo’n snelle routine hebben ontwikkeld. Binnen een kwartier is alles opgeruimd en hangt de caravan achter de auto. We volgen de Cariboo Hwy naar het noorden. Ook nu weer een prima, brede weg met mooie landschappen: ruim, veel snelstromende rivieren, nauwelijks zijwegen en ongeveer om de 40 km een stad(je) met in ieder geval een benzinepomp. Het valt ons op, dat de landschappen eigenlijk nooit vervelen, het is altijd weer net even anders dan gisteren. De zon breekt door en verspreidt een schitterend licht over de omgeving. We passeren Williams Lake, een grote stad met veel winkels en bedrijven. Daarna nog twee uur rijden en we komen op camping Robert’s Roost even ten zuiden van Quesnel. Het ligt aan het water en Robert geeft ons het mooiste plekje, direct aan het water met een schitterend uitzicht. Dan smaakt het biertje het best. We maken kennis met alleraardigste buren. Het meer staat bekend om zijn grote regenboogforellen en veel campinggasten hebben een boot(je) en een uitgebreide hengelset mee. Veel eenden en vogels om ons toe. Helemaal goed.

Quesnel, 19 juni
Het is zondag en vaderdag. Dat betekent een dag verwend worden met van alles. De hele dag hoef ik mij niet met de huishouding te bemoeien en dat laat ik me graag aanleunen. In het Visitor Center in Quesnel is een prima historisch museum met alles over de vroegere geschiedenis van de stad. Oorspronkelijk een indianennederzetting op de kruising van de Fraser- en de Quesnelrivier, bekend om zijn Chinook- en vooral Sockeyezalmen. Met de komst van de goudzoekers en de kolonisten speelde zich de bekende geschiedenis weer af. De indianen konden de indringers niet weerstaan met hun veel modernere wapens. Bovendien stierven velen van hen aan ziekten als pokken, omdat hun lichaam daar geen weerstand tegen had. Aan de andere kant leerden ze veel op het gebied van landbouw en het bouwen van huizen. Leuk om in het museum dagelijkse voorwerpen uit die periodes te zien. We lopen in Quesnel een rondje langs de kolkende rivieren, die hier en daar zo hoog staan, dat wegen afgesloten zijn. Het is lekker weer. Emmy kookt ’s avonds heerlijke mais met sla. Wat is mais hier toch lekker met een beetje boter en zout. We drinken koffie met Grand Marnier in de avondzon op het eind van de steiger en mijmeren een eind weg. Vandaag zijn we precies 4 maanden op reis, dus we beginnen aan de tweede helft. Als dat even voorspoedig en aangenaam verloopt als de eerste zijn we zeer tevreden.

Quesnel, 20 juni
Wat is dit toch een fijne camping: rustig, goede voorzieningen, fantastische plek, leuke buren. We ontbijten weer op de steiger met bagels en koffie. Het goede leven lijkt heel lang te duren. Chris en Elaine komen vandaag, dus we moeten de zaak wel een beetje netjes maken. We kokkerellen alvast wat voor ’s avonds en halen wijn in huis. Ze komen aan het eind van de middag na 500 km rijden vanaf Smithers. Ze hebben heerlijke wijn meegenomen en we kletsen gezellig bij op de steiger. Daarna lekker eten en we spreken af morgen naar Barkerville te gaan, een gerestaureerd goldrush-dorpje in de buurt. Wat is het dan leuk om weer wat familieleden te zien.

Quesnel, 21 juni
We zien de dag met enige vreze tegemoet, want het weerbericht kondigt een regenachtige dag aan. Maar niets is minder waar. De zon schijnt en hoewel hij in de loop van de dag af en toe verdwijnt, blijft het kurkdroog. We genieten volop van Baskerville. En intussen krijgen we de informatie opgediend op een humoristische en leuke manier. Veel interactieve dingen zoals verklede “bewoners” van Baskerville, waar je een praatje mee maakt, maar ook straattheater met taferelen uit de goldrush-periode. De dag vliegt voorbij. ’s Avonds eten we lekker in een steakhouse in Quesnel, waarna we alweer afscheid nemen van Chris en Elaine. Dat was echt genieten. Morgen reizen we verder omhoog. Alaska is nog een heel eind te gaan. Het weer lijkt nu goed op te knappen. Het reist als het ware met ons mee. Hoewel we nog niet bij de poolcirkel zijn zoals Hannie en Loek, lengen de dagen al behoorlijk.